Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα Θα έχετε συναντήσει στη ζωή σας ανθρώπους οι οποίοι χαρακτηρίζονται στις κοινωνικές επαφές τους από μεγάλη αυστηρότητα ή από έντονη επίκριση καθώς επίσης από μειωμένη δυνατότητα να είναι ελαστικοί στις διάφορες συνθήκες της ζωής. Αυτά τα άτομα είναι πολύ ενοχικά και προσπαθούν συνεχώς να βάλουν αυτό το φορτίο της ενοχικότητάς τους κάπου άλλου. Συνήθως σε κάποιον άλλο. Γιατί το κάνουν αυτό; Το κάνουν ακριβώς επειδή δεν αντέχουν να αισθάνονται την τεράστια αυτή ενοχή που κουβαλάνε και χρειάζεται να την δώσουν κάπου. Οπότε στην επαφή με έναν τέτοιο χαρακτήρα είναι βέβαιο πως αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί αυτό το στοιχείο. Στην κλινική πρακτική εμφανίζεται συχνότατα αυτή η συμπτωματολογία την οποία ονομάζουμε υπερεγωτική συμπτωματολογία. Το υπερεγώ στην ψυχανάλυση αντιπροσωπεύει όλους εκείνους τους κανόνες οι οποίοι στην φαντασία του μικρού παιδιού έχουν πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις και έχουν γίνει μέρος της λειτουργίας του εαυτού. Εάν οι κανόνες, οι απαγορεύσεις και όλα συναισθήματα που θεωρούνται μη αποδεκτά όπως ο θυμός, το μίσος, η οργή, η επιθετικότητα κτλ γίνουν πολύ ουσιαστικά για την λειτουργία του ψυχισμού, τότε ο άνθρωπος αναπτύσσει ένα φάσμα σκληρών και άτεγκτων χαρακτηριστικών. Πως δημιουργείται σε κάποια νήπια ένα τέτοιο φάσμα λειτουργιών και σε κάποια άλλα νήπια όχι; Αυτό έχει σχέση με την επανόρθωση από πλευράς των γονιών και από την διάθεσή τους να αφήσουν ελεύθερα όλα τα συναισθήματα να εκφραστούν και να συζητηθούν. Να μπούν στο τραπέζι. Να γίνουν αντικείμενο μιας διαλεκτικής. Αυτό δείχνει ότι τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά οπότε δεν χρειάζεται τίποτα να είναι απόλυτο. Η πραγματικότητα δηλαδή να μπορεί να αφήσει ανοικτές κάποιες πλευρές της. Είναι αυτό που λέμε πως βλέπω εγώ τα πράγματα αλλά τελικά είναι πως τα βλέπει και ο άλλος. Αν μπορείς δηλαδή να δεις πως βλέπει τα πράγματα ένα παιδί. Η καθοδήγηση και ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς από πλευράς των γονέων είναι απαραίτητη και αναγκαία συνθήκη για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί. Δεν μπορεί όμως να μην βλέπουμε ως γονείς και την δυνατότητα ενός νέου οργανισμού να έχει την άποψη του κόσμου μέσα στον οποίο κινείται. Φροντίστε να δημιουργήσετε το πλαίσιο, νοιαστείτε χωρίς υπερβολές για το παιδί και τις ανάγκες για επαφή και έχετε φτιάξει ήδη μια σωστή βάση για την ανάπτυξη.

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα – Η Κρυμμένη Ενοχή

Στους ανθρώπους οι οποίοι έχουν αναπτύξει τέτοια χαρακτηριστικά όπως η ανελαστικότητα, η επικριτικότητα και μια αυστηρή στάση απέναντι στον κόσμο, συνήθως βρίσκουμε κρυμμένη ενοχικότητα σε έντονο βαθμό. Πως προκύπτει η ενοχικότητα; Είναι μια κοινή μοίρα για όλους η ενοχή και μάλιστα απαραίτητο συστατικό μίας φυσιολογικής ζωής. Θα εκπλήσσεστε. Κι όμως έτσι είναι. Όταν είμαστε μωρά δεν ενδιαφερόμαστε για τίποτα παρά μόνο για το πως θα επιβιώσουμε. Το αποτέλεσμα είναι ότι για τους πρώτους έξι μήνες ζωής ζούμε μέσα σε έναν ατελείωτο ναρκισσισμό ο οποίος τελειώνει από τη στιγμή που ξεκινάμε να συνειδητοποιούμε ότι ένας άλλος άνθρωπος έχει φροντίσει για την επιβίωσή μας κι εμείς τον έχουμε κουράσει πάρα πολύ όλο αυτόν τον καιρό. Εκεί νιώθει κανείς ένοχος και παθαίνει μια κατάθλιψη η οποία όμως αν είναι τυχερός κανείς, έχει μια μαμά η οποία το καταλαβαίνει και δεν τιμωρεί το παιδί της αλλά καταλαβαίνει και δέχεται ότι έτσι είναι τα πράγματα. Αυτή η στάση δημιουργεί ακόμα περισσότερη ενοχή στο μωρό αλλά ταυτόχρονα και μια αγαλλίαση γιατί καταλαβαίνει ότι σε αυτό τον κόσμο δεν παίρνουμε μόνο αλλά δίνουμε. Αυτό είναι τελικά και το νόημα στη ζωή. Να δίνεις. Αυτά έχουν να κάνουν με τον πρώτο καιρό. Αργότερα η σεξουαλικότητα μετακινείται από το στόμα στον πρωκτό και στη δύναμη. Είναι η εποχή της διαπραγμάτευσης, της προσπάθειας για ανεξαρτησία και του μεγάλου “όχι”.

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα

Κι εκεί χρειάζεται ανοχή από τους γονείς αλλιώς ο άλλος αναγκάζεται να σε σκοτώσει μέσα του οπότε γίνεται ακόμα περισσότερο ενοχικός. Μετά είναι η εποχή των γεννητικών οργάνων και των ερώτων για το άλλο φύλο. Κι εκεί υπάρχουν διεκδικήσεις, εσωτερικές δολοφονίες, ενοχές. Πως να τα βγάλει πέρα ένα νήπιο; Μετά τα πέντε αρχίζει και η μεγάλη απώθηση, δηλαδή ξεχνάει κανείς όσα ένιωθε τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να ήταν πολύ θυμωμένος και τώρα να εμφανίζεται ως το καλό παιδί. Όπου δείτε παιδιά να είναι αυτό που λέμε “τα καλά παιδιά” να είστε βέβαιοι ότι έχετε μπροστά σας έναν αυριανό ενήλικο με μεγάλα άγχη. Δεν θέλουμε γενικά μεγάλα άγχη. Αυτά κρύβουν από κάτω σημαντικά απωθημένα συναισθήματα που πρέπει να έρθουν στην επιφάνεια και να λυθούν. Αυτή είναι μια δουλειά της ψυχοθεραπείας που είναι εξειδικευμένη, ψυχαναλυτική (δηλαδή τα καταλαβαίνει αυτά) βαθιά και στις περισσότερες περιπτώσεις μακροχρόνια αφού βασίζεται στην θεραπευτική σχέση. Θα πούμε περισσότερα σε επόμενα άρθρα γι’ αυτό το θέμα.

Δείτε Επίσης: Επιλογές Ψυχοθεραπευτικής Παρέμβασης

Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα Αυστηρότητα Επικριτικότητα Ανελαστικότητα