Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι μια σύνθετη διαταραχή της ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζεται από παρεμβατικές σκέψεις και τελετουργικές συμπεριφορές. Διαταράσσει την καθημερινή ζωή, προκαλώντας σημαντική δυσφορία. Αυτό το άρθρο διερευνά τα συμπτώματα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, τον ρόλο των ιδεοληψιών, των καταναγκασμών και τον αντίκτυπό της στην καθημερινή ζωή.
Την διαταραχή αυτή χαρακτηρίζουν ιδεοληψίες δηλαδή σκέψεις επίμονες και ψυχαναγκασμοί δηλαδή πράξεις που κάνει το άτομο για ανακουφιστεί από τις επίμονες σκέψεις οι οποίες του είναι ενοχλητικές. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τα συμπτώματα αναλυτικά. Όμως αυτά δεν βοηθούν στο να λυθεί το πρόβλημα. Είναι μόνο η περιγραφή τους. Ο ψυχαναγκαστικός έχει βαθιά ενοχή μέσα του και μεγάλη επιθετικότητα.
Η ενοχή κρύβει μέσα της δολοφονικά αισθήματα, οργή, που δεν έχει εκφραστεί. Μεταφράζεται λοιπόν, μεταμορφώνεται και παίρνει τη μορφή συμπτωμάτων που είναι έτοιμα να εκτονωθούν με επιθετικό τρόπο αλλά επειδή αναστέλλονται, κάνουν συνεχείς επαναλήψεις. Δηλαδή μετράει και ξαναμετράει τα λεφτά. Κάνει υπολογισμούς και ξανακάνει. Σκέφτεται το ίδιο πράγμα over and over again.
Να μην παραλείψει τίποτα, να τα ελέγξει όλα. O Jack Nicolson στον “καλύτερα δε γίνεται” είναι ο ψυχαναγκαστικός. Που μισεί τον κόσμο, υποτιμά τις γυναίκες, για να κοιμηθεί κάνει ολόκληρη ιεροτελεστία. Αλλά είναι και παθητικός αν του φερθείς ενήλικα, γίνεται παιδάκι και μαζεύεται. Αλλά κρύβει επίθεση, μίσος. Δεν μπορεί να χαρεί. Είναι ο δύσκολος. Ο σφιχτός. Έχει θέματα με την εξουσία. Πρωκτικός τύπος. Μαζεύει μαζεύει και τα βγάζει με επιθετικότητα.
Εκεί έχει κανείς προβλήματα όταν είναι περίπου δύο ετών που αρχίζει και ελέγχει τους σφιγκτήρες, το σώμα του. Υπάρχουν θέματα αυτονομίας και ελευθερίας που δεν λύθηκαν ποτέ.
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Συμπτώματα της ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχής
Για να κατανοήσει κανείς πλήρως την πολύπλοκη φύση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, πρέπει να εντρυφήσει στην εξέταση των πολυάριθμων συμπτωμάτων της. Αυτή εκδηλώνεται ως ένα διάχυτο μοτίβο ιδεοληψιών και καταναγκασμών, τις οποίες το πάσχον άτομο αναγνωρίζει ως παράλογες, αλλά αγωνίζεται να αντισταθεί. Οι ιδεοληψίες, που ορίζονται ως επαναλαμβανόμενες παρεμβατικές σκέψεις, συχνά προκαλούν υψηλά επίπεδα άγχους. Αντίθετα, οι καταναγκασμοί είναι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή νοητικές πράξεις που το άτομο αισθάνεται υποχρεωμένο να εκτελέσει ως απάντηση στις εμμονές του.
Ιδεοληψίες ή ψυχαναγκασμοί στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Οι ιδεοληψίες, είναι επίμονες και παρεμβατικές σκέψεις, εικόνες ή παρορμήσεις που προκαλούν σημαντική δυσφορία. Δεν πρόκειται απλώς για υπερβολικές ανησυχίες σχετικά με προβλήματα της καθημερινής ζωής, αλλά για παράλογους φόβους ή σκέψεις που μοιάζουν αδύνατο να ελεγχθούν.
Από τη μία πλευρά, προκαλούν άγχος και αγωνία, οδηγώντας σε μια διαταραγμένη συναισθηματική κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, οδηγούν σε καταναγκαστικές συμπεριφορές, οι οποίες αποτελούν την προσπάθεια του ατόμου να εξουδετερώσει το άγχος που προκαλούν αυτές οι ιδεοληψίες. Κατά συνέπεια, αυτό παγιδεύεται σε έναν φαύλο κύκλο ιδεοληψιών και καταναγκασμών, αγωνιζόμενο να απελευθερωθεί.
Ιδεοληψίες όπως ορίζονται από τα παρακάτω:
- Επαναλαμβανόμενες και επίμονες σκέψεις, παρορμήσεις και εικόνες που βιώνονται κάποιες φορές στη διάρκεια της διαταραχής σαν παρείσακτες και απρόσφορες και προκαλούν έντονο άγχος ή δυσφορία
- Οι σκέψεις, οι παρορμήσεις και οι εικόνες δεν αποτελούν απλώς υπερβολικές ανησυχίες για προβλήματα της καθημερινής ζωής
- Το άτομο προσπαθεί να τις αγνοήσει ή να τις απωθήσει ή να τις εξουδετερώσει με κάποια άλλη σκέψη ή πράξη.
- Το άτομο αναγνωρίζει ότι οι ιδεοληπτικές σκέψεις, παρορμήσεις ή εικόνες αποτελούν προϊόν του δικού του νου (δεν επιβάλλονται απ’ έξω)
- Στις ιδεοληψίες συμπεριλαμβάνονται: η μόλυνση, η παθολογική αμφιβολία, η ανάγκη για συμμετρία, σωματικές ιδεοληψίες, σεξουαλικές ιδεοληψίες, κτλ.
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Ψυχαναγκασμοί όπως ορίζονται από τα παρακάτω:
- Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (π.χ πλύσιμο χεριών, τακτοποίηση, έλεγχος), ή νοερές πράξεις (π.χ προσευχές, μετρήσεις, σιωπηρές επαναλήψεις λέξεων), τις οποίες το άτομο νιώθει αναγκασμένο να εκτελέσει σε απάντηση σε μια ιδεοληψία ή σύμφωνα με κανόνες που πρέπει να εφαρμοσθούν αυστηρά.
- Οι συμπεριφορές ή οι νοερές πράξεις αποβλέπουν στην πρόληψη ή μείωση της δυσφορίας ή στην αποτροπή κάποιου απευκταίου γεγονότος ή κατάστασης. Ωστόσο αυτές οι συμπεριφορές ή νοερές πράξεις δεν συνδεονται με ρεαλιστικό τρόπο με αυτό για το οποίο έχουν σχεδιαστεί να εξουδετερώνουν ή να αποτρέπουν, ή είναι σαφώς υπερβολικές.
Β. Σε κάποια φάση της πορείας της διαταραχής το άτομο έχει αναγνωρίσει ότι οι ιδεοληψίες ή οι ψυχαναγκασμοί είναι υπερβολικοί ή παράλογοι (αυτό δεν ισχύει για τα παιδιά).
Γ. Οι ιδεοληψίες ή οι ψυχαναγκασμοί προκαλούν σημαντικού βαθμού ενόχληση, παίρνουν σημαντικό μέρος από το χρόνο του ατόμου (περισσότερο από μία ώρα την ημέρα) ή παρεμποδίζουν σημαντικά τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, την επαγγελμαική ή σχολική επίδοση ή τις συνήθεις κοινωνικές δραστηριότητες και σχέσεις.
Δ. Στους ψυχαναγκασμούς συμπεριλαμβάνονται: ο έλεγχος, το πλύσιμο, η μέτρηση, η ανάγκη για ερωτήσεις ή η εξομολόγηση, η συμμετρία και η ακρίβεια, ο θησαυρισμός, οι πολλαπλές συγκρίσεις.
Δείτε επίσης: Το ασυνείδητο πεδίο του ψυχισμού
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Οι ψυχαναγκασμοί ως αντίδραση
Οι ψυχαναγκασμοί είναι επαναλαμβανόμενες ενέργειες ή νοητικές τελετουργίες που τα άτομα με αυτήν την διαταραχή αισθάνονται την επιτακτική ανάγκη να εκτελέσουν. Αυτές οι ενέργειες συχνά φαίνονται παράλογες και υπερβολικές στους ξένους, αλλά για αυτά εξυπηρετούν έναν κρίσιμο σκοπό – να ανακουφίσουν το άγχος και την αγωνία που προκαλούν οι ιδεοληψίες τους.
Το φάσμα των ψυχαναγκασμών είναι ευρύ και διαφέρει σημαντικά από άτομο σε άτομο. Μπορεί να περιλαμβάνουν ενέργειες όπως υπερβολικό καθάρισμα, επαναλαμβανόμενο έλεγχο, μέτρηση ή τακτοποίηση αντικειμένων σε μια συγκεκριμένη σειρά. Αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι από μόνες τους ικανοποιητικές- αντίθετα, οδηγούνται από μια έντονη παρόρμηση να αποφευχθούν φανταστικές καταστροφές ή να επιτευχθεί μια κατάσταση “όλα να είναι τέλεια” συναισθήματος.
Επιπτώσεις της ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχής στην καθημερινή ζωή
Οι καθημερινές ρουτίνες μπορεί να γίνουν χρονοβόρες και αγχωτικές λόγω της αδιάκοπης ανάγκης να εκτελούνται τελετουργίες ή να ελέγχονται ενέργειες επαναλαμβανόμενα. Ακόμη και απλές εργασίες όπως η έξοδος από το σπίτι, το φαγητό ή η προσωπική υγιεινή μπορούν να γίνουν χρονοβόρες διαδικασίες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές καθυστερήσεις, χαμένες ευκαιρίες και μπορεί να επηρεάσει ακόμη και την απασχόληση.
Οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μπορεί επίσης να μειωθούν σημαντικά. Το έντονο άγχος και ο φόβος της μόλυνσης μπορεί να περιορίσει τις κοινωνικές επαφές και να οδηγήσει σε απομόνωση. Ομοίως, ο φόβος να ενεργήσει κανείς με βάση τις ενοχλητικές σκέψεις μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή ορισμένων τόπων ή ανθρώπων, περιορίζοντας περαιτέρω τις κοινωνικές σχέσεις.
Επιπλέον, η συνεχής ψυχική εξάντληση από τον αγώνα με τις εμμονές μπορεί να επηρεάσει τη συγκέντρωση και τη μνήμη, επηρεάζοντας την ακαδημαϊκή ή επαγγελματική απόδοση.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και ο φόβος της επιθετικότητας
Μια σημαντική πτυχή της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής είναι ο έντονος, συχνά εξουθενωτικός, φόβος της επιθετικότητας που βιώνουν πολλά άτομα. Ο φόβος αυτός πηγάζει από την ενασχόληση των ατόμων με τις ενοχλητικές σκέψεις, οι οποίες είναι συχνά βίαιες ή επιβλαβείς στη φύση τους. Η αγωνία που προκαλείται από αυτές τις διεισδυτικές σκέψεις μπορεί να οδηγήσει σε καταναγκαστικές συμπεριφορές που αποσκοπούν στην εξουδετέρωση ή την αποτροπή των φοβισμένων αποτελεσμάτων.
Παρά τη μη βίαιη φύση των περισσοτέρων, ο φόβος της επιθετικότητας μπορεί να είναι συντριπτικός. Αυτός ο φόβος δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική τάση των ατόμων για βία, αλλά αποτελεί μάλλον μια υπερβολική αντίδραση στις ενοχλητικές σκέψεις τους. Είναι ο φόβος ότι θα χάσουν τον έλεγχο, ότι θα κάνουν πράξη τις ανεπιθύμητες, επιθετικές σκέψεις τους, τις οποίες θεωρούν απεχθείς και αντίθετες με τον πραγματικό τους χαρακτήρα.
Ο έλεγχος των ενορμήσεων στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Ο ψυχαναγκαστικός φοβάται ότι αν αφήσει την επιθετικότητα ελεύθερη, ότι θα δολοφονήσει, θα σκοτώσει. Είναι μέσα του συσσωρευμένη όπως τα κόπρανα που τα κρατάς και σφίγγεσαι. Κάποια στιγμή αν πιεστείς θα τα αφήσεις να φύγουν. Στην συμπεριφορά αυτό γίνεται με εκρήξεις. Ειδικά αν έχεις προβλήματα και από το πρώτο έτος ζωής, εκεί γίνονται συνδυασμοί και εκδικείσαι και για τα παλιότερα. Οι άνθρωποι με αυτό το είδος χαρακτήρα είναι πολύ σχολαστικοί. Πρέπει να έχουν μια δομή στο μυαλό τους για να συννενοηθούν. Δεν μπορούν να ξεφύγουν από στερεότυπα και δε μπορούν να χαλαρώσουν. Είναι πολύ δύσκολες οι σχέσεις μαζί τους. Οπότε αυτά βγαίνουν και στη θεραπεία. Εκεί βλέπουμε πως δημιουργήθηκε αυτός ο θυμός και χρειάζονται πολλές επαναλήψεις και πολλές μικρές ή μεγάλες εκρήξεις για να φύγει ο πολύς θυμός και να βγούν στην επιφάνεια τα πραγματικά αισθήματα. Αυτά τον φοβίζουν πολύ. Γι’ αυτό και τα έχει διαστρεβλώσει σε τέτοιο βαθμό που όχι μόνο να μη φαίνονται αλλά και να μη μπορούν να αναγνωριστούν. Ο ψυχαναγκαστικός θα γινόταν πολύ καλός χειρούργος ή χασάπης γιατί εκεί θα έβγαζε την επιθετικότητά του με τρόπο νόμιμο. Τέτοια επιθετικότητα έχει μέσα του. Προσπαθεί να ελέγξει τις ορμές του και αυτό του δημιουργεί και ευχαρίστηση και πρόβλημα μαζί αφού του κάνει συμπτώματα.
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή στις προσωπικές σχέσεις
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορεί να οδηγήσει σε αμφιβολίες σχετικά με την πίστη του συντρόφου, στην αδιάκοπη ανάγκη για διαβεβαίωση ή στην εμμονική καθαριότητα που μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοήσουν οι άλλοι. Αυτές οι εμμονές μπορεί να οδηγήσουν σε ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, όπως ο συνεχής έλεγχος ή οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις, οι οποίες μπορεί να είναι συναισθηματικά εξαντλητικές για τους συντρόφους, την οικογένεια και τους φίλους. Είναι ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε ότι αυτές οι ενέργειες δεν αποτελούν επιλογή για το άτομο με αυτή την διαταραχή, αλλά μάλλον μια απάντηση στο συντριπτικό άγχος του.
Η διαχείριση της στις προσωπικές σχέσεις απαιτεί κατανόηση, υπομονή και αποτελεσματική επικοινωνία. Είναι σημαντικό για το άτομο να εκφράζει τις εμπειρίες του και για τα αγαπημένα του πρόσωπα να εκπαιδεύονται σχετικά με την πάθηση. Η θεραπεία και η αμοιβαία υποστήριξη μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση αυτών των προκλήσεων.
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Η θεραπεία για την ψυχαναγκαστική διαταραχή
Η κατανόηση των διαφόρων θεραπευτικών προσεγγίσεων για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αποτελεί κρίσιμο μέρος της διαχείρισης αυτής της πολύπλοκης διαταραχής. Οι κύριες θεραπείες περιλαμβάνουν τη γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία και τη φαρμακευτική αγωγή, συχνά σε συνδυασμό. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία, ιδίως ένας υποτύπος γνωστός ως πρόληψη έκθεσης και απόκρισης, θεωρείται από τις καλύτερες θεραπείες της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
Η πρόληψη έκθεσης και απόκρισης περιλαμβάνει τη σταδιακή έκθεση των ατόμων στα ερεθίσματα φόβου τους, ώστε να τα βοηθήσει να αντισταθούν στην εκτέλεση των καταναγκαστικών τους συμπεριφορών, μαθαίνοντας έτσι ότι το άγχος τους τελικά θα μειωθεί ακόμη και χωρίς τον καταναγκασμό. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία ενσωματώνει επίσης γνωστικές στρατηγικές για την αμφισβήτηση και την τροποποίηση των δυσπροσαρμοστικών πεποιθήσεων που σχετίζονται με τη διαταραχή.
Κάθε ψυχολογικό πρόβλημα έχει ρίζες ασυνείδητες. Έτσι κι εδώ ψάχνουμε να τις βρούμε. Ασυνείδητη ρίζα, σημαίνει ότι υπήρξαν δυσάρεστα πράγματα στην παιδική μας ηλικία τα οποία μας ενόχλησαν ή μας φάνηκαν έντονα ή μας κούρασαν υπερβολικά, ή μας φόβισαν πάρα πολύ. Έτσι τα απωθήσαμε. Τα σπρώξαμε δηλαδή προς την αποθήκη της ψυχής. Εκεί τα βάλαμε προσωρινά με σκοπό να τα διαχειριστούμε αργότερα. Όμως συνήθως τα ξεχνάμε εσκεμμένα, τα αναβάλλουμε, γιατί ξέρουμε ότι μας πονάνε οπότε εκείνα αρχίζουν και ξεσηκώνονται. Επαναστατούν. Θέλουν προσοχή. Ζητούν ικανοποίηση. Γιατί υπέστησαν στέρηση των δικαιωμάτων τους. Όσο δεν τα ακούμε τόσο κάνουν συμπτώματα. Όσο τα αγνοούμε, τόσο πιο έντονα φωνάζουν.
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Η συμπτωματολογία εντείνεται όταν παίρνει κανείς χαρά εντωμεταξύ. Γιατί στον ψυχαναγκαστικό υπάρχει ενοχή για τις δολοφονίες που μέσα του έχει διαπράξει. Οπότε κάθε χαρά είναι απαγορευμένη. Κάθε ευχαρίστηση γεμάτη ενοχή. Έτσι ο ψυχαναγκαστικός κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα κάνει κατάθλιψη. Μπορεί μέχρι ένα σημείο να μην την εκδηλώσει, αλλά θα κάνει.
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Ασυνείδητες ρίζες της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής
Οι ρίζες της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής είναι συνήθως εμπειρίες και συναισθήματα από το παρελθόν του ατόμου που συμβάλλουν ασυνείδητα στην εκδήλωση της διαταραχής στο παρόν.
Αυτές οι εμπειρίες, αν και θαμμένες βαθιά στο μυαλό, συνεχίζουν να επηρεάζουν τη συμπεριφορά, τα μοτίβα σκέψης και τις συναισθηματικές αντιδράσεις. Προκαλούν εμμονές και καταναγκασμούς, καθώς το άτομο προσπαθεί υποσυνείδητα να ελέγξει ή να μετριάσει την άλυτη σύγκρουση.
Για παράδειγμα, ένα παιδί που βίωσε έντονη κριτική μπορεί να αναπτύξει αυτή την διαταραχή σε μια ασυνείδητη προσπάθεια να διατηρήσει τον έλεγχο και να αποφύγει περαιτέρω κριτική. Οι ιδεοληψίες και οι καταναγκασμοί χρησιμεύουν ως μηχανισμός άμυνας απέναντι στο φόβο των αντιληπτών απειλών από το περιβάλλον.
Η Πιθανότητα Της Κρυμμένης Ψύχωσης
Στη σφαίρα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, πέρα από τις ασυνείδητες ρίζες της διαταραχής, υπάρχει μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση με πιθανή κρυφή ψύχωση που χρήζει προσεκτικής εξέτασης. Η αλληλένδετη δυναμική αυτών των δύο διαταραχών ψυχικής υγείας μπορεί να δημιουργήσει έναν λαβύρινθο συμπτωμάτων που μπορεί να είναι δύσκολο να περιηγηθεί κανείς.
Η παρουσία κρυφής ψύχωσης μπορεί να αλλάξει σημαντικά την παρουσίαση και την εξέλιξη της διαταραχής. Οι ιδεοληπτικές σκέψεις και οι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, μπορεί να γίνουν πιο έντονες και δυνητικά επικίνδυνες. Το άτομο μπορεί να επιδεικνύει άκαμπτη προσκόλληση σε τελετουργίες ή ρουτίνες και αυξημένη αίσθηση άγχους ή δυσφορίας που είναι δυσανάλογη με την κατάσταση.
Αυτή η συγκαλυμμένη ψύχωση μπορεί επίσης να επηρεάσει την αντίληψη του ατόμου για την πραγματικότητα. Μπορεί να δυσκολεύονται να διακρίνουν τις εμμονικές σκέψεις τους από την πραγματικότητα, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τη δυσφορία και το άγχος τους. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το άτομο μπορεί ακόμη και να εμφανίσει παραληρητικές ιδέες ή ψευδαισθήσεις.
Επίσης υπάρχει και ο ψυχαναγκαστικός που χρησιμοποιεί τον έλεγχο για να αμυνθεί απέναντι στην ψύχωση. Εδώ είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Μπορεί δηλαδή σε κάποιες περιπτώσεις να έχουμε έναν άνθρωπο που έχει κάποια ψυχωσικά ενεργά ή όχι στοιχεία και να φέρεται με τρόπο ιδεοψυχαναγκαστικό για να μην αφήσει τον εαυτό του να παλινδρομήσει περισσότερο σε στάδια ανάπτυξης του εαυτού που χάνεται η πραγματικότητα και που ο εαυτός είναι συγχωνευμένος. Εκεί έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε μία πιο βαθιά διαγνωστική αξιολόγηση αφού έχω την ειδική εκπαίδευση να την κάνω και να καταλάβω για ποια περίπτωση πρόκειται. Οπότε με αυτό τον τρόπο προτείνω και την καταλληλότερη θεραπευτική παρέμβαση.
Δέσμευση που απαιτείται για την ψυχοθεραπεία
Ξεκινώντας το ταξίδι της ψυχοθεραπείας για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, η σοβαρή δέσμευση του ασθενούς είναι υψίστης σημασίας για την επιτυχή θεραπεία και διαχείριση της διαταραχής. Αυτή η δέσμευση δεν αφορά μόνο την προθυμία να παρακολουθήσει τις συνεδρίες θεραπείας, αλλά και την ετοιμότητα να αντιμετωπίσει δυσάρεστες αλήθειες, να αμφισβητήσει παγιωμένα μοτίβα σκέψης και να αναλάβει συνεπή δράση προς την κατεύθυνση της αλλαγής.
Η θεραπεία συχνά περιλαμβάνει γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία και την πρόληψη έκθεσης και απόκρισης, οι οποίες απαιτούν ενεργό συμμετοχή και επιμονή από τον ασθενή. Απαιτεί θάρρος για να αντιμετωπίσει κανείς κατά μέτωπο τις εμμονές που προκαλούν άγχος, χωρίς να καταφεύγει σε καταναγκασμούς για προσωρινή ανακούφιση. Απαιτεί αφοσίωση στην εξάσκηση νέων γνωστικών και συμπεριφορικών στρατηγικών, ακόμη και όταν η πρόοδος φαίνεται αργή.
Επιπλέον, η θεραπεία απαιτεί ειλικρίνεια και διαφάνεια, καθώς οι ασθενείς πρέπει να μοιραστούν τους βαθύτερους φόβους και τις ανησυχίες τους με τον θεραπευτή τους. Προϋποθέτει επίσης δέσμευση για αυτοφροντίδα εκτός των συνεδριών θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της τακτικής άσκησης, της ισορροπημένης διατροφής, του επαρκούς ύπνου και των τεχνικών διαχείρισης του στρες.
Συμπερασματικά, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή επηρεάζει σημαντικά την καθημερινή ζωή λόγω των ενοχλητικών συμπτωμάτων της.
Η κατανόηση του ρόλου των ιδεοληψιών και των καταναγκασμών είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία.
Και τέλος η δέσμευση του ασθενούς στην ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη για επιτυχή αποτελέσματα.
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα.
Διαβάστε επίσης: Το άγχος και οι πηγές του. Η πρωταρχική αγωνία
Διαβάστε επίσης: Απιστία στις σχέσεις
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι Κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Ψυχολογος Ψυχοθεραπευτης
“θεραπεία σημαίνει η προσπάθεια να καταλάβει κανείς τον εαυτό του. Να τον κατανοήσει. Να μάθει γιατί μισεί, γιατί έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, γιατί δεν μπορεί να αγαπήσει, με λίγα λόγια να δει από που προέρχονται όλα αυτά…”
Για οτιδήποτε ψυχολογικό σας απασχολεί, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε. Υπάρχει λύση σε κάθε πρόβλημα απλώς χρειάζεται να δούμε λίγο εσάς.
Psychologist Psychotherapist
“healing means trying to understand oneself. To understand him. To find out why he hates, why he has low self-esteem, why he can’t love, in short to see where all this comes from…”
For anything psychological that concerns you, do not hesitate to contact. There is a solution to every problem we just need to see a little of you.