Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις : Ακολουθήσαμε τους κανόνες γιατί φοβηθήκαμε για τη ζωή μας. Δεν σκεφτήκαμε τον άλλο αλλά τον εαυτό μας. Κι όταν φοβάται κανείς να μη χάσει τον πατέρα του ή τη μάνα του, πάλι για τον εαυτό του φοβάται. Είμαστε όμως τόσο υποκριτές που αρχίσαμε να λέμε ότι σκεφτόμαστε τον άλλο.

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Η επιθετικότητα – Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Γιατί τόσα χρόνια, αιώνες, σκοτωνόμαστε, βριζόμαστε, είμαστε αγενείς, δεν μας ενδιαφέρει ο άλλος; Ερώτηση είναι. Γιατί; Και τώρα ξαφνικά κοπτόμαστε για την ζωή των άλλων; Απλά φοβόμαστε ότι θα την πατήσουμε κι εμείς. Ότι θα μας βρεί ο ιός κάπου ανοχύρωτους και θα φτάσει το τέλος μας γρηγορότερα. Ωστόσο στον δημόσιο διάλογο και στην ενημέρωση επικρατεί μια χαρωπή διάθεση ότι θα αλλάξουμε ή ότι αλλάξαμε ήδη ή ότι η ζωή μας θα είναι διαφορετική από εδώ και πέρα. Ναι θα είμαστε διαφορετικοί. Πως; Θα βριζόμαστε πίσω από τις μάσκες, θα είμαστε αγενείς πίσω από τις μάσκες, θα σκοτωνόμαστε πίσω από τις μάσκες. Υπάρχει στ’αλήθεια κάποιος που πιστεύει ότι η απειλή του ιού θα τον αλλάξει;

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Η αλλαγή – Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Η αλλαγή είναι μια έννοια που δεν μπορεί να την αντιληφθεί ο άνθρωπος. Είναι μία έννοια η οποία για να δώσει αποτελέσματα χρειάζεται προσπάθεια. Προσπάθεια να καταλάβει κανείς ποιος είναι μέσα του. Πως είναι μέσα του. Γιατί, είναι έτσι μέσα του. Ποια πραγματικά είναι τα συναισθήματα που έχει μέσα του για τον κόσμο, για τους ανθρώπους, για τη σεξουαλικότητα και την επιθετικότητα, για τις σχέσεις, για την κοινωνία, πως βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του και πως νομίζει ότι τον βλέπουν οι άλλοι. Ρωτήστε τους ανθρώπους που έχουν κάνει μια σοβαρή προσπάθεια πολλών ετών μέσα σε μια ψυχοθεραπεία. Έχετε να μάθετε πάρα πολλά από αυτούς. Πως είναι να έχουν προσπαθήσει να μείνουν σε μια θεραπευτική σχέση επί σειρά ετών προκειμένου να κατανοήσουν λεπτό προς λεπτό κάθε τους αντίδραση που για χρόνια δε μπορούσαν να καταλάβουν. Την προσπάθειά τους να δούν ποιοι είναι μέσα τους και πως έφτασαν να ακούνε καλύτερα τον διπλανό τους. Τους γιατρούς τους είχαμε ξεχασμένους μέχρι προχθές και τώρα τους εξυμνούμε. Πληρώνονται ελάχιστα για τις σπουδές και τη δουλειά τους αλλά τώρα τους θυμηθήκαμε. Είναι πραγματικά αυτό μια αλλαγή; Θα τους ξαναξεχάσουμε πάλι μόλις περάσει η πανδημία.

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Πανδημία δεν είναι ο ιός – Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Πανδημία δεν είναι ο ιός, πανδημία είναι ο εαυτός μας που δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε, δεν μπορούμε να τον προσεγγίσουμε, δεν μας αφήνει να δούμε ούτε ένα εκατοστό μακριά από τη μύτη μας. Πανδημία είναι που δεν μπορούμε να δούμε τους άλλους. Πανδημία είναι που δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο. Πανδημία είναι που δεν προσπαθούμε να μάθουμε πως να κάνουμε σχέσεις μεταξύ μας. Ο Covid-19 δεν μας έφερε πιο κοντά, ούτε μας ένωσε, ούτε μας άλλαξε. Απλώς μας φόβισε ότι θα μας σκοτώσει. Είναι σαν το αεροπλάνο που μπαίνεις μέσα, κάνει ένα κενό αέρος και ξαφνικά νιώθεις πως όλοι γύρω σου είναι φίλοι σου. Αλλά αυτό δεν είναι αλλαγή. Τί είναι αλλαγή; Όταν αρχίζεις και μαθαίνεις ότι έχεις μέσα σου δολοφονικά αισθήματα και σεξουαλικά αισθήματα που έχεις καταπιέσει και που καθορίζουν τη ζωή σου χωρίς να το καταλαβαίνεις. Που μπαίνουν μέσα στις σχέσεις με το/την σύντροφό σου, με τα παιδιά σου, με τους φίλους σου. Αισθήματα που επηρεάζουν εσένα και τους άλλους χωρίς να το ξέρεις. Ποια είναι η επιρροή του ιού στις συναισθηματικές μας σχέσεις; Καμμιά. Ένα σοκ ότι μπορεί να πεθάνουμε λίγο νωρίτερα, μια ψευδαίσθηση ότι νοιαζόμαστε για τους άλλους ενώ δεν νοιαζόμαστε παρά μόνο για τον εαυτό μας, και μια αίσθηση ότι μοιραζόμαστε κάτι κοινό που όταν αύριο θα περάσει με την έλευση του φαρμάκου ή του εμβολίου, θα μετατραπεί σε αίσθηση παντοδυναμίας και ναρκισσισμού όπως δηλαδή ήταν και πριν τον ιό.

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Οι Εσωτερικές Αλλαγές – Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις

Δεν γίνονται οι εσωτερικές αλλαγές με αυτούς τους τρόπους. Πρέπει να μάθουμε να κάνουμε σχέσεις μεταξύ μας κι αυτό είναι μακροχρόνια δουλειά. Είναι αναγκαίο να κοιτάξουμε τους ανθρώπους από την παιδική τους ηλικία και να καταλάβουμε τις ανάγκες τους αλλά και να τους μάθουμε ότι και οι άλλοι έχουν ανάγκες και ότι κάπως πρέπει να ανοιξουμε τα μάτια μας σε αυτό. Δεν γίνονται έτσι οι αλλαγές. Πανδημίες και πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας πάμπολλοι. Αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Είμαστε το ίδιο αγνώμονες με πριν. Νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα κι ότι μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα. Τίποτα δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Και πρώτα απ’όλα τον εαυτό μας. Γιατί δεν τον ξέρουμε. Γιατί ποτέ κανείς δεν μας έμαθε να καταλαβαίνουμε τον άλλο και γιατί ποτέ δεν ασχολείται κανείς για να καταλάβει τον άλλο. Όσοι έχουν περάσει από το μεγάλο ταξίδι της ψυχοθεραπείας και έχουν μπορέσει να δουν κάπως τον εαυτό τους, εύκολα καταλαβαίνουν πως αυτή η υποτιθέμενα δύσκολη συναισθηματικά εποχή, δεν επέφερε αλλαγές σε τίποτα, ούτε μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι ξαφνικά ανακαλύψαμε να αγαπάμε. Γιατί η αγάπη δεν έρχεται από μόνη της. Η αγάπη έρχεται με την ευγνωμοσύνη. Τώρα ξαφνικά αγαπήσαμε τους οδοκαθαριστές, τους γιατρούς, τους οδηγούς των ασθενοφόρων ή αυτούς που έχουν πάθει οικονομική ζημιά. Όταν όμως κλείνουμε το δρόμο και πεθαίνει ο άλλος μέσα στο ασθενοφόρο, εκεί είναι καλά ε ή όταν βάζουμε ανελέητους και άδικους φόρους στους επαγγελματίες; Ο covid-19 είναι μια πρόφαση για αγάπη που δεν έχει καμμία σχέση με αγάπη. Φοβηθήκαμε για τη ζωή μας. Αυτό είναι όλο. Κανείς δεν αγαπάει. Η αγάπη είναι το πιο δυσεύρετο πράγμα στον κόσμο. Και είναι μία άλλη μεγάλη συζήτηση που χρειάζεται τόμους και όχι άρθρα. Ελπίζω στο μέλλον να καταφέρουμε να καταλάβουμε ότι το πραγματικό ενδιαφέρον δεν έρχεται με εξωτερικές αλλά με εσωτερικές αλλαγές. Και οι εσωτερικές αλλαγές χρειάζονται κόπο και σχέση για να γίνουν. Εκεί πρέπει να βοηθήσουν τα κράτη, οι πολιτείες. Χωρίς τη βοήθειά τους δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Αλλά βλέπετε τί γίνεται με τις ηγεσίες παγκοσμίως. Δυστυχώς από παθολογία σε παθολογία πηγαίνουμε. Οπότε θα συνεχίσουμε όλοι το έργο μας. Άλλοι με το να πιστεύουν ότι άλλαξαν με τον covid-19, άλλοι να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα κι ας τον αφήσουμε να μας διαλύσει τα συστήματα υγείας, άλλοι ότι ξαφνικά έμαθαν την αγάπη και άλλοι ότι βρήκαν ευκαιρία να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Για να αλλάξουμε πρέπει να κοιτάξουμε προς τα μέσα κι όταν μάθουμε τί συμβαίνει εκεί τότε θα καταλάβουμε τί σημαίνει να κοιτάμε και προς τα έξω.

*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα.

Δείτε επίσης: Αγάπη
Δείτε επίσης: Αγχος

Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.

Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University Of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι Κατόπιν Ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr

Covid-19 Η επιρροή στην Συναισθηματική Ζωή και Στις Σχέσεις